Menaxheri i supermarketit dhe drejtori i shitjeve janë përgjegjës për krimin e marketingut të sallatës e cila është e dëmshme për konsumatorin për shkak të përmbajtjes së lartë të pesticideve. Një përgjegjësi që nuk mund të përjashtohet vetëm falë miratimit të sistemit të vetëkontrollit HACPP (Analiza e rrezikut dhe pikat kritike të kontrollit) mbi gjurmueshmërinë e zinxhirit të furnizimit. Objektivi është, në fakt, të vendosen në treg produkte që nuk janë të dëmshme për konsumatorin, siç ndodh kur mbetjet e mbrojtjes së bimëve në fruta dhe perime të shitura lirshëm janë mbi pragun e toleruar.
Detyrimet e tregtisë me pakicë në shkallë të gjerë
Prandaj, Gjykata e Kasacionit rrëzon ankimin ndaj dënimit për tregtimin e sallatës së marules Trocadero, e cila përmbante “hidroklorur formantanat”, një insekticid, në një sasi që kalonte kufijtë ligjorë nga njw supermarket italian.
Teza e mbrojtjes sw supermarketit ishte se ai e ka bwrw detyrwn e tij ligjore, përkatësisht garantimin e gjurmueshmërisë së produkteve, konstatimin e përputhjes së tyre me legjislacionin ushqimor, respektimin e kërkesave të higjienës dhe HACCP, tërheqjen e produkteve në rrezik dhe bashkëpunimin me autoritetin mbikëqyrës. Ndërsa kontrollet për mbetjet fitosanitare janë – sipas mbrojtjes – përgjegjësi e organeve kompetente dhe prodhuesve bujqësorë si individë privatë, bazuar në atë që është përcaktuar nga Autoriteti Evropian për Sigurinë Ushqimore (Rregullorja EEC 178/2002).
Një lexim nga i cili Gjykata e Lartë shkëputet me një dënim të gjatë dhe të arsyetuar, në mbrojtje të shëndetit të konsumatorit.
Insekticide
Gjykata e Kasacionit përjashton që ekzistenca e thjeshtë e një plani kontrolli është e mjaftueshme për të përjashtuar nga përgjegjësia kompaninë dhe personin përgjegjës për pikën e shitjes së produktit ushqimor me shumicë. Vendimi i gjykatws saktëson se kryerja e kontrolleve të rastësishme nuk është thjesht një mundësi, por detyrë.
Në një kontekst ku nuk është e vështirë, si në rastin e shqyrtuar, që ushqimet të hidhen në treg që përmbajnë “mbetje produktesh, të përdorura në bujqësi, për mbrojtjen e bimëve dhe për mbrojtjen e substancave ushqimore të depozituara, të cilat janë toksike për njerëz”, është e qartë se përputhja e dobët me planin e vetëkontrollit nuk mjafton.
Prandaj, për Gjykatën e Kasacionit nuk është fakultative kryerja e kontrolleve të rastësishme, por bëhet detyrim nëse pronari dhe drejtuesi i supermarketit duan të shmangin dënimin për tregtimin e produkteve të dëmshme për shëndetin. Objektivi është, në fakt, të sigurohet që në banak të ketë ushqime higjienike dhe të pajtueshme.
